Vraag

29 september 2022
Profielfoto van Rachel Hawkins
Ervaringsdeskundige

“Hoe werk je aan contactherstel tussen moeder en haar jonge kinderen ? Wie kan er meedenken?”

Toelichting

Het betreft een complexe situatie.
Moeder heeft vanwege gezondheidsredenen het hoofdverblijf van haar 3 dochters vrijwillig via de rechtbank gewijzigd naar vader. Vader was sinds 2016 niet tot nauwelijks in beeld. (vechtscheiding, waarin vader weigerde te communiceren met moeder).

Op dit moment herstelt moeder in het buitenland van Long covid, en chemotherapie voor lymfeklier kanker stadium 3. Moeder wil graag 1x per week videobellen met haar dochters. Vader frustreert dat en beperkt het contact nu al sinds april 2022. Dochter van 11 (autistisch) wil vanwege loyaliteitsconflict geen contact met moeder, de twee jongste kinderen willen dat wel. Wijkteam en vader gaan akkoord met 1x per maand videobellen, waarbij de 11 jarige dochter het zelf mag bepalen. Tevens mogen de kinderen geen contact met stiefvader, nieuwe man van moeder die sinds 2017 in hun leven was.

Is dit contact herstellen?
Hoe verloopt contact herstel met kleine kinderen is 1x per maand videobellen niet wat weinig? Verder doet wijkteam niets om de communicatie tussen ouders te verbeteren, zij geven aan alleen in het belang van de kinderen te werken. 

Wat is het belang van de kinderen op dit moment?
Welke organisaties kunnen hierin dit gezin helpen? 

Vader weigert elke vorm van hulp, zijn vrouw en moeder en partner kunnen het wel goed vinden met elkaar.

Motivatie

Graag wil ik hulp voor dit gezin, en er voor zorgen dat dit voor de kinderen geen ernstige schade oplevert, wat is contact herstel? Hoe vaak moet dit plaatsvinden bij jonge kinderen.

Werkgebied

Groningen 

Profielfoto van Monique de Jong
Monique de Jong
Psychosociaal therapeut & client/gezinsondersteuner FASD, SKJ geaccrediteerd opleider FASD

Rachel,

Ja, dit contact is ruimere mate te herstellen. Ver van volledig herstel maar kan denk ik beter dan het nu is.

Wijkteam duidelijk niet capabel om volledig door te dringen tot vader of moeder. Juist handelen in het belang van de kinderen wat het wijkteam uitdraagt, is in de ouders hun huidige relatie onduidelijke raad. Moeder heeft (begrijp mede door medische nood) een heel groot gebaar gedaan richting vader, door hem de kinderen toe te vertrouwen, nu zij er niet toe in staat is. Vader zou zich daar gelukkig, trots, blij, gezien en dankbaar voor moeten voelen. Zoniet moet hij daar hulp voor krijgen om tot inzicht te komen welk cadeau hij gekregen heeft. Ook moet er bij vader onderzocht worden of hij deels of volledig uit rancune handelt vanwege acceptatie problemen met de nieuwe partner van zijn ex-vrouw. Op dit punt zijn er weinig hulpverleners die hier goed in gesprek over kunnen met de vader. Deze zal, gezien de huidige situatie, niet gemakkelijk versoepelen en zijn blik laten verruimen. Deze conclusie maak ik vanwege de houding van zijn 11 jarige autistische dochter.

Er moet meer ruimte te creëren zijn voor ruimere omgang op een tolerante manier.

In het belang van de kinderen is volledig vrij te zijn in hun communicatie met beide ouders. Willen ze veel contact hoop ik dat vader hen die gelegenheid geeft. Willen ze weinig of geen contact, hoop ik dat vader zo wijs is om zijn 11-jarige contact met moeder probeert te laten houden. En als dat niet goed gaat, zijn dochter zelf goed en met aandacht verder opvoedt. Zonder enige negativiteit over moeder. Ook dat kan. De nieuwe partner van zijn ex is natuurlijk moeilijk voor hem, maar je kan er voor de toekomst niet omheen. Langzaam moet hem dit duidelijk worden gemaakt en zo, dat hij het kan accepteren en zelf ook verder kan.

Zelf heb ik een dochter van bijna 11 jaar die niet naar haar moeder en moeders vriend wil. Maar contact moet ze houden van mij, uiteindelijk in haar eigen belang. Soms moet ik haar ook in bescherming nemen tegen haar moeder, maar tegenwoordig lost mijn dochter dat steeds beter zelf op. Soms is het beter voor het kind dat de ouder waarmee het uit de hand loopt, een tijdje uit beeld moet kunnen blijven, zeker als het kind ouder dan 10 jaar is. Ik heb de verwachting dat het contact dit jaar langzamerhand zal verbeteren omdat de druk nu voor ons kind er vanaf is.

Succes Pascal..

Profielfoto van Ashna Ramkhelawan
Ervaringsdeskundige

Hoi Rachel,

Als een moeder die ook een aantal jaren geen contact heeft gehad met een zoon van zijn 16e tm 19e heb ik hier wel wat ervaring mee. Ik kan me voorstellen dat het voor iedereen moeilijk is.

Ik lees hier wel een grote uitdaging, de vader. Wat kinderen nodig hebben is de goedkeuring van de andere ouder in het contact hebben. Dat maakt het dan al een stuk fijner en veiliger voor kinderen.
1x per maand is naar mijn mening te weinig, vooral in het begin, kinderen moeten weer leren openstaan en dat lukt niet 1x per maand. Maar ik vraag me af of het wijkteam dit besluit neemt omdat vader hier bepalend is en ze zijn goodwil niet kwijt willen kwijtraken, Te vaak heb ik persoonlijk meegemaakt dat mijn kinderen van alles moesten met hun vader van de GI en jeugdzorgmedewerkers onder het mom dat ze zijn medewerking niet kwijt wilden raken.
1x per maand is te weinig, vooral ook omdat de jongste ervoor open staan. 1x per 2 weken, zou een mooi begin zijn, ook om te kijken of het werkt en hoe het gaat op een kortere termijn.

Wat betreft de oudste zou de moeder wel regelmatig een kaartje kunnen sturen, zo deed ik dat met mijn oudste zoon. Ik liet hem weten dat ik van hem hou en aan hem dacht. Zonder erin te schrijven dat ik hoop had dat hij wat terug zou sturen. Ik denk namelijk dat als kinderen in een loyaliteitsconflict zitten het vooral nodig hebben dat de andere ouder geen druk op ze legt. Maar laat zien dat ze er nog wel zijn.

Neem eens contact op met kind in scheiding, deze zijn voor nu alleen werkzaam in Zeeland, maar hebben wellicht wat meer ervaring om hierin mee te denken.

Ik hoop oprecht dat je wat kan betekenen voor al deze kinderen.

Hartelijke groet,
Ashna

Profielfoto van Annick Ypma
Werkzoekende

Dag Rachel,

Het klinkt niet heel professioneel zo, maar dit verhaal heeft raakvlakken met de situatie van de kinderen van mijn partner. Uiteindelijk heb ik via Humanitas contactherstel geregeld voor moeder en kinderen. Een vrijwilliger heeft langzaam met de kinderen en de moeder een band opgebouwd, gezorgd voor heldere afspraken tussen de ouders. De oudste gaf eerst ook aan geen contact met zijn moeder te willen hebben. Een half jaar nadat het contact tussen zijn broertje en moeder gestart was en goed verliep, gaf hij uit zichzelf aan ook contact met haar te willen hebben.

De contactmomenten zijn heel wisselend, maar ze zijn begonnen met 1 x in de 2 weken voor 1 uur a 1,5 uur.

De machtstrijd van vader is ook herkenbaar. Uiteindelijk is de moeder gestopt met aangeven wat zij wilde en heeft hij zelf een suggestie gedaan. Toen het vertrouwen in haar gegroeid was, liet hij meerdere contact momenten toe.

Profielfoto van Petra Derks
GZ-psycholoog

Hallo Rachel,

mogelijk kan een autisme coach vader helpen met het vertalen van zijn goed intentie in de opvoeding van zijn kinderen, naar concreet gedrag tijdens de contactmomenten tussen moeder en kinderen en in het vormgeven van (meer) contactmomenten tussen moeder en kinderen. Mogelijk zelfs in het vormgeven van contact tussen hen als ouders om de belangen van de kinderen bewaken.

Hoi Rachel,

Een heel verhaal. Ik heb onderstaande reacties gelezen en zie dat er nog een lange weg te gaan is.
Mocht er in de toekomst meer communicatie zijn en er naar woorden wordt gezocht om de medische situatie uit te leggen aan de kinderen, dan verwijs ik naar deze site: http://www.kankerspoken.nl/
In Groningen zit een centrum voor leven met en na kanker. Hier kunnen mensen terecht die getroffen zijn door de ziekte, maar ook hun naasten en nabestaanden. Er is ruimte voor gesprek en er is informatie, ook op het gebied van kinderen. Voor het vinden van het centrum verwijs ik naar de landelijke site www.ipso.nl
Succes!

Profielfoto van JP de Groot
Wijkteammedewerker

Dit klink als heel weining en dat er onnodig moeilijk wordt gedaan. Het belang van het kind is nooit dat er niet iets aan contactherstel tussen ouders wordt gedaan. Zoiets klinkt als heimelijk eigenbelang, omdat het wel een lastige klus is.

Profielfoto van Diane Sharon Vivo
Kindbehartiger - Scheidingsprofessional (belangenbehartiger en vertrouwenspersoon voor ieder kind in een scheidingssituatie) Specialisaties: - Complexe omgangsproblemathiek - Het in kaart brengen van hechtingsproblemathiek - Het signaleren van Parental Alienation/ouderonthechitng - Parallel Solo Ouderschap begeleider - Begeleider samenwerken naar herstelcontact via methodiek Berg van Herstel - Regio coördinator Kindbehartiger Zuid- Holland/ Zeeland Gatekeeper 113 Postmortalezorg -overleden verzorger

Hallo Rachel,

1.Is dit contact herstellen?
Contact herstel vergt heel veel inzet, inzicht en geduld van de buitengesloten ouder maar ook van de ouder die werkt aan het buitensluiten van de andere ouder en gezien moeders medische situatie vraag ik mij af of het nu de tijd is om dit van moeder te vragen uiteraard rekening houdend dat juist nú de door haar waarschijnlijk zo’n grote behoefte aan contact met de kinderen haar kan helpen in haar ziekte proces want immers niets kan een mens zo dragen als de liefde van je kind / kinderen.
Juist nu is het eigenlijk van belang voor de kinderen dat elk kind kiest op welk manier en hoe vaak het kind met moeder in contact wil ter bevordering van voorkomen van een verstoorde hechtingsband.
- Wat weten de kinderen over de ziekte van moeder, kan elk kind dragen het dragen om over ziekte van moeder te praten, is dit met de kinderen besproken/ uitgezocht op een kindvriendelijke manier? Wordt er met de kinderen op een voor ieder kind begrijpelijk manier besproken waar/ wat en hoe moeder zich voelt
- Zijn er vragen van de kinderen over hun moeder, of laten zij signalen zien dat zij belemmert worden om hun emoties te laten zien (vaak gebruikt een kind met een stoornis in autistisch spectrum een vermijdende coping stijl omdat de emoties van andere mensen verwarrend en onvoorspelbaar voor hen zijn.
De confrontatie met andermans emoties is een stressvolle belevenis voor kinderen met autisme en misschien helpt de moeder om vooral dit te proberen blijven zien waardoor dit kind a.h.w. on- schuldigd kan worden. Wat deed moeder vroeger om in contact te blijven met dit kind voordat er een contactbreuk ontstond; hoe pakte zij dit aan? Kan zij dit nu ook nog gezien haar gezondheid?
- Spreken de kinderen negatief over hun moeder, zijn de kinderen bang voor hun moeder en zo ja waarom en zo nee wat hebben zij vooral van andere volwassen nodig om in contact te blijven met hun moeder naast het videobellen?
- Is er tijdens het videobellen ook tijd naast gewoon praten met elkaar ook ruimte om bijvoorbeeld tekeningen, werkjes te laten zien, een kortdurend spelletje te doen met elkaar te doen?
- Zijn er binnen het familiesysteem of leefomgeving van de kinderen en of vader mensen die een rol zouden kunnen spelen in een positieve manier van een brug slaan naar moeder d.m.v. activeren en stimuleren?

2. Hoe verloopt contact herstel met kleine kinderen is 1x per maand videobellen niet wat weinig?

Hoe vaak er een moment kan zijn om met elkaar in contact te staan via videobellen is heel sterk afhankelijk van het tijdstip dat er wordt gekozen en de spanningsboog van elk kind en verder is het ook fijn als er gedurende het video- bellen aan de kinderen innerlijke toestemming wordt gegeven door vader om met moeder te praten.
Waarbij ook het non-verbale van vader een grote rol speelt, is vader aanwezig bij deze momenten of gunt hij de kinderen tijd en ruimte hiervoor. Over tijd gesproken; is er bij de ander twee kinderen al enig tijdsbesef aanwezig wordt er bijvoorbeeld een kookwekkertje/ zandloper of een soort van time timer gebruikt en worden de kinderen “verplicht” aan een tijdslimiet gehouden of mag er ook sprake zijn “nu weet ik niets meer te vertellen- momenten en hoe wordt er dan hiermee omgegaan?”
Het op een rij zetten van een aantal kralen aan beide zijden ( bij moeder en kinderen) en
om de beurt een kraal (of een ander voorwerp) wegnemen als iemand een vraag heeft gesteld helpt ook vaak bij het inzichtelijk maken hoelang nog te gaan en er kan ook een hele bijzondere kraal of voorwerp worden toegevoegd als er iets bijzonders te vertellen is.
Indien er geen weerstand te vinden is te zien/ horen bij de kinderen zou het een optie kunnen zijn om i.p.v. 1X in de maand contact te hebben de tijdsduur op te splitsen naar 1 X in de week dus vaker maar korter contact en als er behoefte is zou het mooi zijn als dit de kans zou krijgen om uit te groeien naar langere momenten maar nooit zou dit afdwingbaar moeten zijn maar laat het kind hierin leidend zijn.
Is er een mogelijkheid om begeleid herstel -contact in te zetten door en of andere organisatie?
Verder doet wijkteam niets om de communicatie tussen ouders te verbeteren, zij geven aan alleen in het belang van de kinderen te werken.

3. Wat is het belang van de kinderen op dit moment? Zie ook antwoorden vraag 2
4. Welke organisaties kunnen hierin dit gezin helpen?
Misschien kan er opgeschaald worden naar CJG of geïndiceerde jeugd- en gezinszorg Intensieve Ambulante Gezinshulpverlening of zoiets?
Kindbehartigers in Groningen proberen te benaderen of zij iets in deze casus kunnen betekenen of naar andere ketenpartners weten te verwijzen.

Vader weigert elke vorm van hulp, zijn vrouw en moeder en partner kunnen het wel goed vinden met elkaar.
Hierin blijft psycho-educatie, trauma- sensitief opvoeden, hechting uitleg op passend niveau én aandacht voor welk vorm van verlies/ trauma van vader dan ook.

Motivatie
Graag wil ik hulp voor dit gezin, en er voor zorgen dat dit voor de kinderen geen ernstige schade oplevert, wat is contact herstel? Hoe vaak moet dit plaatsvinden bij jonge kinderen.

Helaas zoals je misschien heb je gemerkt heb ik ook geen pasklaar antwoord omdat alles op maatwerk berust, werkend vanuit vertrouwen en veiligheid, kennis/ informatie van/ over alle betrokkenen.
Diane

Profielfoto van Esther Brouwer
Begeleider pleegzorg

Hoi Rachel,

Ik weet niet in hoeverre vader elke vorm van hulp weigert. Belangrijk om goed uit te leggen aan vader (en anders aan zijn vrouw of moeder als dit wel mogelijk is) dat het oké is dat hij ervoor heeft gekozen om geen contact meer te hebben met moeder, maar wat dit weinige contact voor de kinderen voor invloed zou kunnen hebben op de kinderen. Uitleggen wat dit te weeg zou kunnen brengen in de toekomst. Vader vind het vast ook belangrijk dat de kinderen hier niet nu of op latere leeftijd last van zullen hebben.

Profielfoto van Eva Claessens
Jeugdbeschermer/ (gezins-)voogd

Hi Rachel,

Wij laten ouders (in dit geval moeder) ook vaak kaartjes sturen naar de kinderen. Moeder zal het vertrouwen moeten terugwinnen en laten zien dat ze betrouwbaar is, dus afspraken nakomen etc.

Ik denk dat het juist in het belang van de kinderen is dat ouders onderling kunnen communiceren. Heeft deze moeder wel nog gezag want dan valt er ook iets te zeggen over het feit dat vader sommige zaken bepaald? Vader dient ook verantwoordelijkheid te nemen.

Er zijn organisatie die is iets doen in het (solo) parallel ouderschap. Ik ben niet bekend met de organisaties in jouw regio maar als het goed is hebben de wijkteams/gemeente deze lijnen wel.

Ik werk zelf binnen het gedwongen kader en dit soort casussen zijn vaak wel redenen voor een ondertoezichtstelling..

Profielfoto van Gwendolyn Van der Hofstad
Wijkteammedewerker met specialisme complexe jeugd

Dag Rachel
Moeilijke situatie inderdaad.
Zonder intrinsieke toestemming van vader blijft er een reeel risico bestaat dat de kinderen in een loyaliteitsconflict vast blijven zitten. De kinderen moeten in hun eigen belang voor loyaliteit aan vader kiezen.
Mijn advies zou daarom zijn om te werken aan inzicht bij vader over wat de gevolgen kunnen zijn van het uitblijven van contact met de biologische ouder. Kijk bijvoorbeeld ook naar de gevolgen van ouderverstoting.
Spreek vader aan op zijn kracht, namelijk dat hij het juist goed wil doen voor zijn kinderen.
Het is wellicht een iets ander antwoord dan de vraag die je stelde, maar ik hoop dat je er wat aan hebt. Succes. Gr Gwendolyn