𝗖𝗼𝗹𝘂𝗺𝗻 𝗣𝗶𝗲𝘁𝗲𝗿 𝗕𝗮𝗿𝗻𝗵𝗼𝗼𝗿𝗻:
𝗜𝗞 𝗕𝗘𝗡 𝗭𝗢 𝗕𝗔𝗡𝗚 𝗩𝗢𝗢𝗥 𝗛𝗘𝗧 𝗪𝗢𝗢𝗥𝗗 𝗩𝗔𝗡 𝗗𝗘 𝗠𝗘𝗡𝗦𝗘𝗡
(verhalen verdwijnen waar diagnoses verschijnen)

Vergaderingen die ik voorzit en colleges die ik geef, sluit ik graag af met een gedicht. Dichters zetten vaak een ander denkraam open. Of zemen de woorden weg waarmee wij onze denkramen hebben volgepraat. Onlangs deed Rilke dat voor me:

𝘐𝘬 𝘣𝘦𝘯 𝘻𝘰 𝘣𝘢𝘯𝘨 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘩𝘦𝘵 𝘸𝘰𝘰𝘳𝘥 𝘷𝘢𝘯 𝘥𝘦 𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘯.
𝘡𝘪𝘫 𝘴𝘱𝘳𝘦𝘬𝘦𝘯 𝘢𝘭𝘭𝘦𝘴 𝘻𝘰 𝘥𝘶𝘪𝘥𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬 𝘶𝘪𝘵:
𝘌𝘯 𝘥𝘪𝘵 𝘩𝘪𝘦𝘳 𝘩𝘦𝘦𝘵 𝘩𝘰𝘯𝘥 𝘦𝘯 𝘥𝘢𝘵 𝘥𝘢𝘢𝘳 𝘩𝘦𝘦𝘵 𝘩𝘶𝘪𝘴
𝘦𝘯 𝘩𝘪𝘦𝘳 𝘪𝘴 𝘩𝘦𝘵 𝘣𝘦𝘨𝘪𝘯 𝘦𝘯 𝘩𝘦𝘵 𝘦𝘪𝘯𝘥𝘦 𝘪𝘴 𝘥𝘢𝘢𝘳.

𝘔𝘪𝘫 𝘣𝘦𝘢𝘯𝘨𝘴𝘵 𝘰𝘰𝘬 𝘩𝘶𝘯 𝘥𝘦𝘯𝘬𝘦𝘯, 𝘩𝘶𝘯 𝘴𝘱𝘦𝘭 𝘮𝘦𝘵 𝘥𝘦 𝘴𝘱𝘰𝘵,
𝘻𝘪𝘫 𝘸𝘦𝘵𝘦𝘯 𝘢𝘭𝘭𝘦𝘴, 𝘸𝘢𝘵 𝘸𝘰𝘳𝘥𝘵 𝘦𝘯 𝘸𝘢𝘴;
𝘨𝘦𝘦𝘯 𝘣𝘦𝘳𝘨 𝘪𝘴 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘩𝘦𝘯 𝘯𝘰𝘨 𝘦𝘦𝘯 𝘸𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳;
𝘩𝘶𝘯 𝘵𝘶𝘪𝘯 𝘦𝘯 𝘨𝘰𝘦𝘥 𝘨𝘳𝘦𝘯𝘴𝘵 𝘥𝘪𝘳𝘦𝘤𝘵 𝘢𝘢𝘯 𝘎𝘰𝘥.

𝘐𝘬 𝘸𝘪𝘭 𝘣𝘭𝘪𝘫𝘷𝘦𝘯 𝘷𝘦𝘳𝘮𝘢𝘯𝘦𝘯 𝘦𝘯 𝘸𝘦𝘦𝘳𝘴𝘵𝘢𝘯𝘥 𝘣𝘪𝘦𝘥𝘦𝘯: 𝘉𝘭𝘪𝘫𝘧 𝘷𝘦𝘳.
𝘋𝘦 𝘥𝘪𝘯𝘨𝘦𝘯 𝘻𝘪𝘯𝘨𝘦𝘯 𝘩𝘰𝘰𝘳 𝘪𝘬 𝘻𝘰 𝘨𝘳𝘢𝘢𝘨.
𝘎𝘪𝘫 𝘳𝘢𝘢𝘬𝘵 𝘩𝘦𝘯 𝘢𝘢𝘯: 𝘻𝘦 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘴𝘵𝘢𝘳 𝘦𝘯 𝘴𝘵𝘰𝘮.
𝘎𝘪𝘫 𝘮𝘢𝘢𝘬𝘵 𝘮𝘪𝘫 𝘢𝘭𝘭𝘦 𝘥𝘪𝘯𝘨𝘦𝘯 𝘬𝘢𝘱𝘰𝘵.

Dit gedicht heb ik sindsdien ieder spreekuur in mijn hoofd. ‘Dokter, ik heb steeds vaker gedoe op mijn werk, ik kan me niet goed concentreren, ik denk dat ik verborgen ADHD heb’, ‘Dokter, ik word zo moe van het zorgen voor mijn kinderen en voor mijn ouders, ik voel me voor alles verantwoordelijk, zou ik hoog-sensitief zijn?’, ‘Dokter, ik trek het allemaal niet meer, er komt niets uit mijn handen, volgens mij heb ik een burn-out.’

ADHD, al dan niet verborgen, hoog-sensitiviteit, burn-out, de diagnosen vliegen je in de spreekkamer om de oren. ‘Ik ben zo bang voor het woord van de mensen.
Zij spreken alles zo duidelijk uit’. Verhalen verdwijnen, waar diagnoses verschijnen. Want van diagnose gaat het al gauw naar therapie. En waar blijft dan de mens?

Geneeskunde is soms genezen, vaak verlichten, altijd troosten. Maar veel mensen komen om genezen te worden. Vaak van diagnoses die geen diagnoses zijn.
Ik heb steeds meer moeite met dat woord diagnose. Dia betekent ‘doorheen’ en gnosis ‘weten, kennen, begrijpen’. Maar noemt de patiënt woorden als ADHD, hoog-sensitiviteit of burn-out, dan weet of begrijp ik niets. En door de patiënt heen kijken is wel het laatste wat ik wil. Ik wil samen kijken naar het verhaal. Ik wil ruimte voor de unieke biografie, ruimte om mensen op adem te laten komen. Met onze drang alles te willen verklaren, beheersen en controleren, drukken we elkaars verhalen in de marge. ‘Ik wil blijven vermanen en weerstand bieden: Blijf ver. De dingen zingen hoor ik zo graag.’

𝙋𝙞𝙚𝙩𝙚𝙧 𝘽𝙖𝙧𝙣𝙝𝙤𝙤𝙧𝙣

Pieter Barnhoorn is huisarts-seksuoloog, universitair docent, onderzoeker en biografisch coach. Hij is onlangs gepromoveerd op het thema professionele identiteitsvorming, kortgezegd het proces van gaan denken, doen en voelen als een zorgprofessional. Daarnaast doet hij – onder de noemer van professionaliteit, professionele identiteitsvorming en zingeving – onderzoek naar ‘bezielde en bezielende zorg’.

𝗦𝘆𝗺𝗽𝗼𝘀𝗶𝘂𝗺 𝗭𝗶𝗻𝗴𝗲𝘃𝗶𝗻𝗴 𝗶𝗻 𝗱𝗲 𝘀𝗽𝗿𝗲𝗲𝗸𝗸𝗮𝗺𝗲𝗿
Pieter Barnhoorn verzorgt 16 april een plenaire lezing en een deelsessie op het symposium ‘Zingeving in de spreekkamer | Diversiteit in verbinding’. Hij gaat in op wat we verstaan onder zingeving. Aan de hand van praktijkvoorbeelden laat hij zien hoe zorgprofessionals zingevingsvragen kunnen signaleren, bespreken en begeleiden. Wat is onze taakopvatting als het om zingeving gaat? Heb jij daar zelf ideeën over? Je krijgt praktische tips en tools om in gesprekken alert te zijn op mogelijke zingevingsvragen.

𝗔𝗰𝗰𝗿𝗲𝗱𝗶𝘁𝗮𝘁𝗶𝗲
Voor het symposium is accreditatie aangevraagd bij KNMG-GAIA (ABAN), V&VN, V&VN Verpleegkundig Specialisten, SKGV en NVvPO.

𝗠𝗲𝗹𝗱 𝗷𝗲 𝗮𝗮𝗻
Ga voor meer informatie over het symposium, alle sprekers en aanmelden naar: https://bit.ly/3NB6FiK

Pieter Barnhoorn is ook een van de sprekers tijdens de masterclass `Zingevingszorg bij huisarts en praktijkondersteuner', die Agora op 23 mei verzorgt, samen met Carend. Meer informatie en aanmelden: https://bit.ly/3TuPa7a

ᶠᵒᵗᵒ: ᴿᵒᵍⁱᵉʳ ᶜʰᵃⁿᵍ ᵇᵉᵈʳⁱʲᶠˢᶠᵒᵗᵒᵍʳᵃᶠⁱᵉ